در مباحث انگیزش و هیجان، بحث مشوق ها و پیامدها بسیار اهمیت دارد. این بحث بر اساس دیدگاه شرطی سازی کنشگر که توسط آقای اسکینر طراحی شد، استوار است. در شرطی سازی کنشگر گفته می شود انسان ها دنبال یادگیری و انجام کاری هستند که پیامد جالبی در بر داشته باشد. و در مقابل اگر رفتاری نتیجه ناخوشایندی داشته باشد احتمال تکرار آن رفتار در انسان کاهش می یابد. روان شناسان از همین فرمول ساده برای ایجاد رفتار در انسان (و حیوانات) بهره می گیرند. آنها برای ایجاد یک رفتار نتیجه خوشایندی را به عنوان مشوق ارائه می کنند تا انگیزه شخص بیشتر شده و احتمال تکرار رفتار بیشتر شود.

برای استفاده از این تکنیک در یادگیری زبان دوم نیاز به روان شناس شدن نیست. بلکه باید از اصول شرطی سازی کنشگر برای تشویق خود استفاده کنید تا یادگیری خود را متحول کنید. اما چگونه؟

به طور کلی می توان گفت: برای پیشرفت خود و تمرکز بر زبان آموزی ، خود را به خاطر فعالیت هایی که در راستای یادگیری زبان انجام میدهید تشویق کنید.

اما به صورت جزئی تر می توان به برخی موارد اشاره کرد.

1. باید در نظر داشته باشید که برای یادگیری زبان، مراحلی را معین کنید، سپس به فواید یادگیری هر مرحله فکر کنید و سعی کنید افکار را بر روی کاغذ بیاورید تا ملموس تر شود. همچنین سعی کنید شخصا پاداش هایی را برای رسیدن و عبور از هر یک از مراحل در نظر بگیرید. در نظر داشته باشید که این پاداش ها باید ارزش تشویقی خوبی داشته باشند.

2. بعد از هر موفقیت سعی کنید خودتان را تشویق کنید و به خودتان امتیاز مثبت بدهید. همچنین با حل کردن تمارین در مرحله ای که هستید تشویق های درونی یعنی احساس توانمندی را در خود بوجود آورید.

3. مراحل پیشرفت خود را روی یک نمودار مشخص کرده و در جلو دید خود و دیگران قرار دهید تا از انگیزش پیشرفت بیشتری بهره مند گردید.

4. اگر در مرحله ای شکست خوردید سعی کنید به جای سرزنش که اثرات منفی دارد، راه برطرف شدن مشکل را بیابید.

5. موفقیت های خود را برای کسانی که به پیشرفت شما اهمیت میدهند بازگو کنید تا از بازخورد مثبت آنها بهره مند گردید.

از آنجا که بنا بر طولانی نشدن مطلب است تا همیجا اکتفا می کنم تا در فرصتی دیگر مباحث روان شناسی مرتبط به زبان را با شما مطرح کنم.